Georges Simenon
Georges Simenon | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskonomo | Georges Joseph Christian Simenon | ||||
Naskiĝo | 13-an de februaro 1903 en Lieĝo, Belgio | ||||
Morto | 4-an de septembro 1989 (86-jaraĝa) en Laŭzano, Svislando | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Loĝloko | Placo de la Vogezoj • Lakeville • Epalinges • Marsilly vd | ||||
Ŝtataneco | Belgio vd | ||||
Familio | |||||
Gefratoj | Christian Simenon vd | ||||
Edz(in)o | Régine Renchon (en) Denyse Ouimet (en) vd | ||||
Infanoj | Marc Simenon (mul) ( Régine Renchon (en) ) Pierre Simenon (en) ( ) Marie-Jo Simenon (en) , infano vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | verkisto ĵurnalisto romanisto fotisto vd | ||||
Aktiva en | L'Ostrogoth vd | ||||
Aktiva dum | 1919–1981 vd | ||||
Verkado | |||||
Verkoj | Maigret vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Georges SIMENON (Georges Joseph Christian Simenon; naskiĝis la 13-an de februaro 1903 en Liège, mortis la 4-an de septembro 1989 en Lausanne, Svislando) estis belga verkisto.
Enkonduko
[redakti | redakti fonton]Simenon verkis entute ĉirkaŭ 400 librojn. Plej famaj estas liaj ofte socikritikaj, psikologie profundaj krimromanoj. Lia plej konata protagonisto estas la pariza komisaro Maigret. Maigret sola konsistigas apartan sub-ĝenron de krimrakontoj. Gravas en ĝi la psikologia deduktado kaj analizo de homaj interrilatoj. Simenon krome havas apartan talenton igi eventojn en si mem neprobablajn aperi tre verŝajnaj per lerta prezento de medioj kaj homaj karakteroj. Lia kapablo teni la leganton en streĉa ekscito sen grandaj gestoj kaj dramoj estas rimarkinda kaj nekutima.
Simenon estis unu el la plej fekundaj verkistoj de la dudeka jarcento. Li kutimis skribi 60 ĝis 80 paĝojn tage. Eldonis ĉirkaŭ 450 romanojn kaj novelojn. 72 romanoj estas el la serio MaigretInspektisto, kies lasta estis publikigita en 1972. En 1972, Simnon ĉesis verki fikcion, dediĉante sian tempon al registrado de siaj memuaroj kaj verkado de aŭtobiografio.
Simnon konfesis en siaj memuaroj, ke li seksumis kun proksime al 10.000 virinoj, plej multaj profesiuloj. Laŭ li, sekso similas malsaton kaj devas esti kontentigita sen moralaj inhibicioj aŭ socia hipokriteco.
Listo de verkoj
[redakti | redakti fonton]Maigret-serio: vidu Maigret
- La Folle d'Itteville (1931)
- Le Relais d’Alsace (1931)
- La Maison du canal (1933)
- Les Fiançailles de M. Hire (1933)
- Le Coup de lune (1933)
- L'Homme de Londres (1934)
- Le Locataire (1934)
- L’Assassin (1935)
- Les Pitards (1935)
- Les Clients d'Avrenos (1935)
- Quartier nègre (1935)
- Ceux de la Soif (1935)
- 45° à l’ombre (1936)
- Les Demoiselles de Concarneau (1936)
- L'Évadé (1936)
- Le Testament Donadieu (1937)
- L'Homme qui regardait passer les trains (1938)
- La Marie du port (1938)
- Le Bourgmestre de Furnes (1938)
- Les Sœurs Lacroix (1938)
- Les Trois crimes de mes amis (1938)
- Les rescapés du Télémaque (1938)
- Monsieur la souris (1938)
- Le Coup de vague (1939)
- Les Inconnus dans la maison (1940)
- La Vérité sur Bébé Donge (1940)
- Malempin (1940)
- Les Rapports du gendarme (1941)
- Le Voyageur de la Toussaint (1941)
- La Veuve Couderc (1940)
- Pedigree (1943)
- Le Fils Cardinaud (1943)
- L’Aîné des Ferchaux (1943)
- La Révolte du canari (1944)
- Le Deuil de Fonsine (1945)
- Madame Quatre et ses enfants (1945)
- Le Cercle des Mahé (1945)
- La Maison des sept jeunes filles (1945)
- Trois chambres à Manhattan (1946)
- Un certain monsieur Berquin (1946)
- L’Escale de Buenaventura (1946)
- Les Petits Cochons sans queue (1946)
- Le Petit Restaurant des Ternes (1947)
- Le Petit Tailleur et le Chapelier (1947)
- Le Clan des Ostendais (1947)
- Au bout du rouleau (1947)
- Lettre à mon juge (1947)
- Le Destin des Malou (1947)
- La Jument perdue (1948)
- La neige était sale (1948)
- Le Cas Maletras (1948)
- Les Fantômes du chapelier (1949)
- Les quatre jours du pauvre homme (1949)
- Le Temps d’Anaïs (1950)
- Les Volets verts (1950)
- Un nouveau dans la ville (1950)
- Sept petites croix dans un carnet (1950)
- La Mort de Belle (1951)
- Antoine et Julie (1952)
- Marie qui louche (1952)
- Feux rouges (1953)
- Le Grand Lot (1953)
- L'Horloger d'Everton (1954)
- Le Grand Bob (1954)
- Le Châle de Marie Dudon (1954)
- Le Bateau d'Émile (1954)
- En cas de malheur (1956)
- Le Fils (1957)
- Antoine (1957)
- Les Frères Rico (1957)
- Strip-tease (1957)
- Le Président (1957)
- Le Passage de la ligne (1958)
- Dimanche (1958)
- La nègre (1958)
- La Vieille (1959)
- Betty (1960)
- Les Noces de Poitiers (1960)
- Le veuf (1960)
- Les Autres (1961)
- Le Train (1961)
- Les Anneaux de Bicêtre (1962)
- Le Petit Saint (1964)
- La Chambre bleue (1964)
- Le Train de Venise (1965)
- La Mort d’Auguste (1966)
- Le Riche Homme (1970)
- Le Petit Homme d'Arkhangelsk (1956)
- Lettre à mon juge (1967)
- Novembre (1969)
- Les Innocents (1972)
En Esperanto aperis
[redakti | redakti fonton]- Antaŭ ni staras la infano. - En: Infanoj ne konas limojn : fotolibro / Waagenaar, Sam ; p.23 - 26
- Maigret hezitas / Trad. Daniel Luez Jekaterinburg: Sezonoj, 1999
- Maigret kaj la maljuna damo / Trad. Daniel Luez Kaliningrad: Sezonoj, 2002
- Amiko el la junaĝo de Maigret / Trad. Daniel Luez Kaliningrad: Sezonoj, 2004
- La flava hundo / Trad. Daniel Luez Kaliningrad: Sezonoj, 2007
- Maigret eraras / Trad. Daniel Luez Kaliningrad: Sezonoj, 2009.[1]
Kinaj adaptoj
[redakti | redakti fonton]Maigret-serio: vidu Maigret kaj Bruno Cremer
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Maigret pravas (Sten Johansson pri La flava hundo kaj Maigret eraras de Georges Simenon), Beletra Almanako, 8, Mondial, Novjorko, Junio 2010. Paĝoj 145-147.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]En Esperanto
[redakti | redakti fonton]En aliaj lingvoj
[redakti | redakti fonton]- http://www.ulg.ac.be/libnet/simenon.htm (franclingva)
- (franclingva) (el Retarkivo 2006)
- (franclingva) (el Retarkivo 2009)
- http://www.trussel.com/f_maig.htm (anglalingva)